Alles ging nog wel goed, maar we merkten dat het steeds moeilijker werd om alle ballen in de lucht te houden. De kinderen vragen veel aandacht, Klaas moet hard werken om genoeg business te houden en ik werd op het werk uitgedaagd om promotie te maken. Af en toe vloog het me aan. Ik raakte sneller geïrriteerd, had moeite met multi-tasken en sliep niet zo goed meer. Toen ik daarover sprak met mijn leidinggevende, vertelde zij me dat ze enkele jaren geleden een 2-daagse workshop Balans in Werk en Gezin gedaan had met haar partner. Als resultaat daarvan hadden ze samen een balansplan opgesteld dat hen veel rust had gegeven. De bank had die workshop als pilot opgenomen in hun Management Development-programma. High potentials mochten er op kosten van de bank aan deelnemen. Zo ondersteunt de bank hen om op een gezonde manier door het spitsuur van hun leven heen te komen.
Toen ik dat thuis bij Klaas aankaartte reageerde hij niet erg enthousiast. “Dat hoort toch bij de fase waar wij inziten? Moeten we niet gewoon een werkster nemen? Kunnen jouw ouders niet wat meer komen oppassen? Dan gaan de kinderen maar wat minder sporten.” Hij leek ook weinig zin te hebben om in een workshop de vuile was buiten te hangen. Dat was een tegenvaller. We zijn later samen nog wel een weekendje weg geweest om wat op adem te komen, maar daardoor veranderde natuurlijk niks. Later kreeg ik hem wel zover dat hij instemde met een kennismakingsgesprek met de Nicolette en Frank. Dat was een goed gesprek waarin we aan de hand van het rollenmodel zagen hoe de verschillende cirkels waarin je je begeeft samenhangen en hoeveel stellen tegenwoordig worstelen met het overleven in die leefwereld.
Ook werd ons duidelijk hoe belangrijk het is om samen met je partner bewust te bepalen hoe je je leefwereld wil inrichten en daarover communiceert met je omgeving. Dat leidde ertoe dat we uiteindelijk toch kozen voor de Balansworkshop. Maar dan om die samen, zonder andere stellen daarbij, te volgen op een externe locatie. Als huiswerk vooraf vulden Klaas en ik onafhankelijk van elkaar een Balansscan in en hield ieder van ons een weekje bij hoeveel tijd we feitelijk besteden aan elkaar of aan andere taken. Ook lazen we vooraf wat teksten over het enneagram.
We startten de workshop los van elkaar met het onderdeel Ken jezelf. Daarin zoom je in op je eigen kwaliteiten en drijfveren. Heerlijk om eens goed op een rijtje te zetten wie je bent en waar je voor wil staan. Uiteindelijk vertaalde ik dat naar 5 waarden die voor mij persoonlijk heel belangrijk zijn. Vervolgens keek ik naar mijn werk. Wat zoek ik daar eigenlijk? Hoe kan ik daar vanuit mijn eigen kracht werken en tot mijn recht komen? Naar voren kwam dat mijn huidige baan onvoldoende aansluit bij wat ik belangrijk vind. Dat bleek ook wel uit de waarden die ik koos voor mijn werk. Die richtten zich niet zozeer op presteren, maar eerder op harmonie zoeken. Na al deze inzichten was het natuurlijk ook heel bijzonder om te horen wat Klaas allemaal wist te vertellen en welke waarden hij gekozen had.
Daarna volgde het onderdeel Jij en jouw relatie. We bespraken samen hoe onze relatie zich ontwikkeld heeft en hoe dat voor ieder van ons voelde. Duidelijk werd wat we voor elkaar betekenen, maar ook hoe we elkaar soms ook in de weg zitten. Klaas en ik kwamen er ook achter wat we konden doen om het beste uit elkaar te halen en bepaalden we de waarden die we daarvoor centraal moeten stellen in onze relatie.
Praten over ons gezin was ook fijn. Over hoe wij met elkaar omgaan en hoe ons gezin ons ook plezier geeft. Hoe de kinderen zich ontwikkelen en hoe wij ons ontwikkelen in onze rol als ouder. Ook over waar wij willen dat ons gezin voor staat; wat wij onze kinderen mee willen geven en wat dat voor ons betekent. Uiteindelijk formuleerden we een soort van gezinsmissie met daarin de waarden waarvoor wij willen staan en die we later ook kunnen uitleggen aan de kinderen.
Als laatste onderdeel stond de omgeving centraal. We maakten met Playmobil-poppetjes een opstelling met alle groepen en personen die er toe doen in onze omgeving. We schrokken van de hoeveelheid mensen die een beroep op ons doen. Ook werd duidelijk hoe weinig ruimte er eigenlijk voor ons eigen gezin is. Toen we eenmaal bepaald hadden welke waarden we ten opzichte van onze omgeving willen hanteren werd het makkelijker voor Klaas en mij te bepalen wie wat meer op afstand zou moeten staan en wie dichtbij kon blijven. Dat alleen al gaf heel veel opluchting.
Toen we op die manier onze huidige en gewenste leefwereld hadden beschreven konden we starten met het beschrijven van ons Balansplan. De eerste stap was het verzamelen van alle waarden die we kijkend naar de verschillende aandachtsgebieden gekozen hadden. Uit dat overzicht hebben Klaas en ik vervolgens onze kernwaarden afgeleid. Wij kozen onder andere voor geborgenheid, plezier en persoonlijke groei. Deze hebben we toen vertaald naar hele praktische activiteiten. Zo hebben we in het kader van de waarde ‘geborgenheid’ afgesproken dat we de zondagen de buitenwereld zoveel mogelijk buiten houden, het knus maken in huis en samen dingen doen. Zoals uitgebreid ontbijten en spelletjes doen met Erik en Tine. Om te borgen dat we dat ook gaan en blijven doen, is Klaas de ‘sponsor’ van deze waarde. Zo hebben we ook de andere waarden vertaald naar hele concrete activiteiten, met voor ieder activiteit een sponsor.
De consequentie van het Balansplan was onder andere dat ik niet meer op zondagmorgen ga badmintonnen met mijn vriendinnen. Dat was is eerste instantie lastig te verkopen. Maar toen ik hen vertelde van het Balansplan begrepen ze het en kreeg ik zelf een compliment voor de keuzes die we gemaakt hebben. Klaas nam zich naar aanleiding van het Balansplan voor op vrijdagavonden niet meer te werken. Eén keer per maand nemen we op die avond nu een oppas en gaan dan samen plezier maken: een theater of bioscoop met vrienden en daarna nog even de kroeg in.
Ons Balansplan hangt inmiddels al een tijdje op het prikbord in de keuken. Omdat de praktijk van alledag toch weer toeslaat en claims op ons legt, moeten we elkaar af en toe wel herinneren aan het plan. Zeker als die claim een impact heeft op een activiteit waarvan jij de sponsor bent. Aan de andere kant gaan we er ook weer niet te rigide mee om. Als het in alle redelijkheid niet anders kan, dan passen we ons aan en proberen dan op een andere manier te compenseren. En ieder halfjaar gaan we samen een weekendje weg en kijken we ook het Balansplan nog eens helemaal door. Soms besluiten we dan activiteiten aan te passen. Maar de kernwaarden blijven tot nu toe gehandhaafd.
Het Balansplan heeft ons hele concrete handvatten gegeven om in een hectische periode onze leefwereld op orde te brengen. Achteraf zijn Klaas en ik blij dat we destijds voor de workshop Balans in Werk en Gezin gekozen hebben. Er is daardoor veel meer ruimte gekomen voor onszelf en dat heeft onze relatie erg goed gedaan.
