Moeders bieden kinderen wortels, maar wij vaders bieden onze kinderen vleugels

Ik weet nog goed dat mijn vrouw voor het eerst zwanger was. Toen ik de eerste echobeelden zag, realiseerde ik me dat er echt een nieuw mensje was. Iemand die op mij moest kunnen rekenen. Gelukkig krijg je als aankomend vader 9 maanden de tijd om aan die nieuwe rol te wennen, want pas als je kind wordt geboren, word jij als vader geboren. En daar sta je dan. Zonder een speciale opleiding, maar hopelijk met een goed hart en een aantal goede voorbeelden in je omgeving. Je doet je best, maar foutloos groeien in het vaderschap bestaat niet. Je leert het met vallen en opstaan.

Vandaag is het vaderdag. Veel spitsuurvaders zullen een ontbijtje op bed krijgen en blij verrast zijn als ze een gedichtje met een beschilderde klerenhanger, of een gekleide asbak van hun schoolgaande kinderen krijgen. Er is even aandacht en waardering in het bijzonder voor de vader.

Jouw rol als vader

Voor mij heeft het vaderschap met name te maken met twee thema’s: veiligheid en vleugels. Dit werd me heel duidelijk toen ik ons eerste kind, een meisje, voor het eerst in mijn armen hield. Ik dacht: aan dit meissie komt niemand zonder mijn toestemming! Een soort oergevoel dat veel vaders wel bij hun dochters zullen hebben. Als ze klein en kwetsbaar zijn, willen wij groot en stoer zijn om ze veiligheid te kunnen bieden.

In het algemeen wordt wel gezegd dat moeders de kinderen wortels geven en vaders vleugels. Voor ons gezin gaat dit zeker wel op. Mijn vrouw zorgt voor de wortels die onze kinderen binden aan het nest en de familie waar ze uit voortkomen. Dan gaat het vooral over geborgenheid om samen te zijn en je één te voelen met je familie. Vleugels hebben kinderen nodig om zich te leren verhouden tot de boze buitenwereld. Dan gaat het vooral om zelfvertrouwen krijgen en risico’s durven nemen. Dat heb ik als vader voor mijn rekening genomen. Al in de speeltuin daagde ik als vader m’n kinderen uit in klimrekken te klimmen waar ze misschien nog net te klein voor waren. Maar ik leerde ze dat op een veilige manier te doen en zich zelf te vertrouwen (en was zelf natuurlijk dicht in de buurt). En daarna, met hen, trots te zijn op dat ze dat konden.

De mannelijke energie die daarbij belangrijk is, straalt iets speciaals uit. Het zijn de mannelijke kwaliteiten als zakelijkheid, actiegerichtheid, dominantie, competitie en kracht die daarbij een rol spelen. Het mannelijke vormt als het ware de poort naar buiten.

De klus is nooit geklaard

Je rol als vader houdt nooit op. Ook nu al mijn kinderen volwassen zijn, stimuleer ik nog steeds hun zelfvertrouwen en daag ik hen uit om weloverwogen risico’s aan te gaan. Toen ik aan m’n jongste dochter vroeg wat zij kenmerkend vond aan mijn rol als vader zei ze: “Dat jij dingen voor ons mogelijk maakt! Dingen waar we in eerste instantie mogelijk zelf niet aan zouden beginnen.”

Ook daarbij gaat het over het je zelfstandig leren bewegen. Over met zelfvertrouwen de wereld verkennen. Je veilig kunnen voelen in vreemde omstandigheden. Veiligheid en vleugels zijn in zekere zin elkaars tegenstelling, maar kunnen in die zin ook samengaan. Zo leer je je kinderen op een veilige manier hun vleugels uit te slaan.

Vader blijf je, wanneer je kinderen hebt, je hele leven lang. Maar je rol verandert wel. Naarmate ze meer zelfvertrouwen krijgen worden ze ook eigen-wijzer. Als vader is dat leuk om te zien. Als ik zie hoe mijn volwassen kinderen met hun partners nu hun eigen leefwereld vorm aan het geven zijn, dan maakt mij dat ontzettend trots.

Inmiddels breekt er voor mij een nieuwe fase aan waarin ik weer andere vaderlijke gevoelens voel opkomen. Mijn oudste dochter is zwanger van ons eerste kleinkind! Ik merk dat ik heel erg meeleef met haar zwangerschap. Ik verheug me ontzettend op mijn rol als opa. Dan kan/mag ik weer ongegeneerd kind zijn met kinderen.

Daarnaast realiseer ik me ook dat voor mijn kinderen het spitsuur van hun leven aanbreekt. Voor mijn rol als vader betekent dat dat ik mijn kinderen en hun gezin ondersteuning kan bieden. Dat ik voor hen beschikbaar wil zijn in omstandigheden waarin zij uitgedaagd worden om zelf de juiste balans te vinden.

Vader zijn is een bijzondere taak. Vooral in de periode waarin je samen met je partner werkt aan het bouwen van een geborgen gezin en waarin de kinderen uitgedaagd worden om de beste versie van zichzelf te worden. Vaders hebben daarbij een bijzondere en belangrijke rol. En die mag gevierd worden.

Ik wens je een fijne vaderdag!

Wat wil jij als vader je kinderen meegeven? Laat het me in een reactie onder dit artikel weten. Ik ben benieuwd!